Y ahora qué

είναι τώρα δυο μήνες από τότε που έχασα το σποράκι μου και δεν υπάρχει ούτε μια ημέρα που να μην το σκεφτώ...που να μην σκεφτώ το τι θα κάνω από τωρα κι έπειτα...η απόφαση για μια νέα προσπαθεια εξωσωματικής προς το παρόν με φοβίζει...όχι για τα φάρμακα, αλλά για την απογοήτευση... αν πάλι κάτι στραβώσει τι θα κάνω???πρέπει να πάω στο ίδιο κέντρο ή σε διαφορετικό??? πως πραγματικά ξέρεις όταν σου λένε ότι σου εμφυτεύουν γονιμοποιημένο ωάριο το κάνουν πραγματικά???μήπως πρέπει να σκεφτώ την υιοθεσία???ουφ... ένα σωρό απορίες και ερωτηματικά το κεφάλι μου γεμάτο!!! Qué hacer ahora; qué pensar; Hay momentos que no puedo tomar nada ...